Heb je net als ik een schoolgaand kind met een voedselallergie? Dan is het goed om voorbereid te zijn op speelafspraken en kinderfeestjes van je kind. “Vind je het niet doodeng?” Is een vraag die ik regelmatig krijg. Ouders hebben het dan over de speelafspraken van mijn dochters. Als ze ergens anders zijn, heb ik niet de controle over wat ze te eten krijgen. Natuurlijk is dat spannend, want als ze iets krijgen waar ze allergisch voor zijn, ontstaat er in no-time een levensbedreigende situatie. Maar met een goede voorbereiding en voorlichting van de ouders kunnen mijn dochters lekker gaan spelen waar ze willen. Hoe ik dat aanpak? Lees verder…
Tasje
Mijn kinderen gaan nergens heen zonder hun tasje. Anne’s ‘blauwe tasje’ is al zo’n zes jaar een begrip bij ons thuis. Inmiddels is dat wel een ander exemplaar dan die ze meekreeg naar de crèche. Die van Femke is roze en is ook al snel een begrip geworden.
In het tasje zitten:
- 2 Epipennen
- Anti-histamine
- Allergiekaart met actieplan
- Iets lekkers
De tasjes heb ik besteld bij Bulbby. Je kunt daar uit verschillende kleuren kiezen en zelf de tekst en ontwerp bepalen.
Allergiekaart met actieplan
Hoe goed je alles ook dichttimmert je kunt nooit helemaal voorkomen dat je kind in aanraking komt met het voedingsmiddel waar hij allergisch voor is. Daarom moet de omgeving goed op de hoogte zijn en als het nodig is een stappenplan kunnen volgen. Op basis van het actieplan van het Nederlands Anafylactisch Netwerk (NAN) heb ik zelf voor mijn dochters een allergiekaart gemaakt. Op de kaarten staat precies waar ze allergisch voor zijn en hoe een eerdere reactie verliep. Ervaring met een reactie hebben we opgedaan tijdens de provocatietesten in het ziekenhuis. De tekst op de kaarten verschilt bij ons per dochter.
Voorlichten
Het lastigste onderdeel vind ik het voorlichten van de ouders. Terwijl hun dochter samen met die van mij enthousiast komt vertellen dat ze met elkaar willen spelen, kom ik met de mededeling dat het natuurlijk kan, maar….
…maar dan krijg je dus een kind met een pinda (en noten)allergie mee en een tasje met noodmedicatie, een noodplan en een instructie voor als het fout gaat. Hopelijk blijven de ouders dan ook enthousiast.
Gelukkig is dat nog wel altijd het geval, maar het is continu balanceren tussen heel goed de gevaren uitleggen en niemand afschrikken. Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn dochters ergens niet meer mogen spelen, omdat ouders het te eng of een te groot risico vinden. Terwijl ik me zeker realiseer dat het niet niks is als je opeens een kind mee naar huis krijgt dat van eten zomaar levensbedreigend ziek kan worden.
Uitleg Epipen
Nadat ik heb uitgelegd wat ze niet mag eten, laat ik zien hoe de Epipen werkt. Als het toch misgaat, moeten zij direct kunnen handelen. Vooral de volgorde van handelen vind ik heel belangrijk. Eerst de Epipen en 112 bellen en pas daarna mij. En wat ik recent nog heb toegevoegd aan het actieplan op de allergiekaart: ze moet met de ambulance mee naar het ziekenhuis! Voor de behandeling van de allergische reactie en om te monitoren of er niet nog een tweede reactie komt. Ik heb verhalen gehoord dat kinderen niet automatisch mee werden genomen dus dat vermeld ik er dan toch maar expliciet bij.
Iets lekkers
Omdat speelafspraakjes veelal op het schoolplein nog snel gepland worden en de ouders van het kind waar mijn dochter gaat spelen niet voorbereid zijn op een bezoek van een kind met een voedselallergie geef ik ook altijd iets lekkers mee. Als de ouders dan niet zeker weten of ze de aangeboden snoepjes of koek mag hebben dan heeft ze iets veiligs van thuis mee.
Het is wel altijd weer een gevalletje loslaten, maar met deze voorbereiding kunnen mijn meiden lekker spelen waar ze willen. Welke moeder wil dat nou niet?
gezondvoorjou.com 