Gek genoeg gaat het altijd wel over eten als ik afspreek met vriendinnen. Laatst hadden we het over vis. Ik had net in de winkel gekozen voor wilde zalm. Klonk alsof ze heerlijk in de zee zwommen voor ze bij mij in de pasta waren beland.
“Wat is dan wilde zalm, heeft die echt bij Alaska gezwommen?” Tsja daar had ik eigenlijk geen antwoord op. Maar ik was wel heel benieuwd hoe duurzaam mijn wilde vissen zijn.
En toen las ik dit
Volgens mij in de Allerhande. Wilde zalm voedt zich met garnalen, kreeftjes en andere zeediertjes. Het is duurzaam gevangen. Dus ja die heeft in zee gezwommen. Ik appte het artikel direct. Toen kwam de vraag wat die kweekvis dan eet. Een paar jaar geleden was het verhaal nog dat ze bij kwekerijen in Vietnam hun eigen poep opaten, omdat ze met zoveel in een bak zaten en het slecht schoon werd gehouden. Dat antwoord wekte nogal wat afschuw. Met vis met het keurmerk zit je wel goed. Appte ik snel. Anders zou er nooit meer zalm op tafel komen ;-).
Vandaag las ik dit artikel
Uit Runner’s World van afgelopen maand. Het antwoord op de vraag wat kweekvis eet: antibiotica, groeihormoon en kleurstoffen. Jammie… Toch maar wilde vis dus met het MSC keurmerk. Marine Stewardship Council. Niet te verwarren met ASC dat ik voor kweekvis. Ezelsbruggetje: M=Marine en die vaart op zee, niet in een kweekbak.
Enige nuancering
Op basis van een paar artikeltjes zou je het eten van een lekkere en gezonde zalm voortaan maar laten. Om dat te voorkomen, is er natuurlijk ook op kweekvis gebied wel verbetering. Vandaar het ASC keurmerk. Het Voedingscentrum zegt er het volgende over: “…het ASC-keurmerk is bedoeld voor kweekvis. Het heeft als doel de invloed van het kweken van vis op het milieu te verlagen.
Het keurmerk heeft regels voor minder antibioticagebruik, duurzamer visvoer en betere arbeidsomstandigheden van het personeel. In het visvoer zit minder vismeel en meer plantaardig voer.
De criteria zijn opgesteld door het Wereld Natuur Fonds in samenwerking met Initiatief Duurzame Handel, de viskwekers en wetenschappers.”
Je kunt het nalezen op http://mobiel.voedingscentrum.nl/encyclopedie/asc.aspx
De soep wordt dus niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend. En het loont om je er even echt in te verdiepen.
Keuze voor wild en biologisch
Feit blijft wel dat er antibiotica gebruikt wordt in kweekvis. Net zoals in vlees dat niet uit de biologische sector komt. We willen namelijk met zijn allen veel vis of vlees voor weinig. Dat betekent dat er naar een zo economisch mogelijk proces wordt gezocht. Dus veel dieren (relatief) dicht op elkaar. En die worden sneller ziek van elkaar. Wij steken elkaar toch ook aan op het werk? Alleen als de dieren ziek worden dan betekent het inkomstenverlies. Het is dan niet het verschil tussen rijk en een beetje minder rijk, maar nog minder afzet bij een toch al lage prijs.
Daarom is biologisch eten ook duurder. Waarschijnlijk komt de prijs van dat eten meer in de buurt van wat het zou moeten kosten. Zo blijf ik me steeds meer richten op biologisch eten, maar soms wint een goedkoper product het toch nog.
BIO 10-daagse
Vandaag start de #BIO10daagse. Tien dagen lang staat biologisch eten en drinken centraal. Ontdek wat biologisch is én vooral ook wat er allemaal biologisch verkrijgbaar is.