Na mijn eerste blog is het heel lang stil geweest, maar ik ga de draad oppakken. Met als doel om onze ervaringen met andere ouders te delen en hen zo te helpen om te gaan met de allergie van hun kind.
Dit keer over hoe we Anne’s pinda allergie ontdekten. Dat liep anders dan je zou denken…
Ruim zesenhalf jaar geleden werd onze dochter Anne geboren. Kerngezond!
Ademhalingsproblemen
Gezond was ze ook toen we haar vol vertrouwen we haar bij opa en oma lieten logeren toen wij een weekend naar London gingen. Negen maanden was ze toen. Des te groter was dus ook de schok toen ik opeens gebeld werd door mijn vader. “Schrik niet, maar Anne ligt met ernstige ademhalingsproblemen in het ziekenhuis.” De doktoren hadden geen idee wat het was of waar het door veroorzaakt werd. Toen wij met de laatste trein uit London rond middernacht eindelijk in het ziekenhuis waren, ging het al een stuk beter, maar ook wij zagen wel dat dit niet best was.
Crème met pinda-olie
Toen ze twee dagen later naar huis mocht, kregen we te horen dat ze geen idee hadden en het maar op pseudokroep hielden. We kregen alleen een andere crème mee voor de droge plekken in haar knieholtes. Zo’n hormoonzalf. Zelf hadden we door de huisarts een vette crème voorgeschreven gekregen die vrij verkrijgbaar was bij de apotheek.
Diezelfde vette crème bleek op basis van arachide-olie (pinda-olie) te zijn. Dit ontdekten we pas veel later.
Voor het eerst pindakaas
In de zomer gingen we met zijn drieën op vakantie naar een Franse camping. En omdat er (bijna) niets lekkerder is dan een vers stukje stokbrood met Calvé pindakaas. ‘Wie is er niet groot mee geworden?’ Had ik een potje mee. Anne was inmiddels een jaar oud en dus mocht ze alles eten. Ook haar eerste stukje stokbrood met pindakaas. Na het eten gingen we met de auto op pad. Anne moest plotseling overgeven en toen ik achterom keek zag ik dat haar lippen opgezwollen waren. Iets wat ik herkende van mijn eigen allergie voor verschillende soorten fruit. Ik wist dus al direct dat ze een allergische reactie had. Maar dat ze het er vervolgens ook zo benauwd van kreeg dat had ik niet verwacht. Bij fruit blijft het altijd beperkt tot wat irritatie. Dit was echt serieus. De Franse huisarts begreep eerst niet wat er aan de hand was. Pas toen hij de vlekken op haar buik zag, dacht hij aan een allergie. Zijn Engels was dus toch niet zo goed als hij dacht. Ik had het hem meteen gezegd dat ze allergisch op de ‘peanut butter’ reageerde.
Naar de allergoloog
Terug in Nederland hebben we Anne door een allergoloog van het Wilhelmina Kinderziekenhuis laten onderzoeken. Duidelijk een pinda-allergie. En het advies was om haar niets meer te geven met pinda en dus ook niet producten waar mogelijk sporen in konden zitten. Omdat ze een anafylactische reactie kan krijgen, kregen we ook meteen een Epipen voorgeschreven.
NAN
Ik ben toen direct lid geworden van het Nederlands Anafylactisch Netwerk. In het magazine dat ik een paar maanden later las zag ik dat crèmes zoals Nestocyl ook arachide-olie kon zitten. Er ging niet direct een belletje rinkelen. Rond die tijd begonnen ook de droge plekken in Anne’s knieholtes terug te komen. Nadat ik haar ’s nachts een schone luier had gegeven, smeerde ik die plekken in met de vette crème die ik nog ergens in de la had liggen. Ik lag nog niet in bed of Anne begon als een zeehond te hoesten. Toen herinnerde ik me het artikel en bekeek de ingrediënten van de crème. En toen zag ik dat het hoofdbestanddeel arachide-olie was. Ik heb haar direct goed gewassen en toen stopte het hoesten uiteindelijk ook.
Voor mij was het overduidelijk: Anne’s eerste allergische reactie was toen Anne negen maanden was en met ernstige ademhalingsproblemen in het ziekenhuis belandde. Niks geen pseudo kroep, maar een ernstige pinda-allergie.
Let dus met je allergische kind ook goed op met wat je op zijn huid smeert en wat anderen er op smeren!
gezondvoorjou.com 